زبان مردم ایتالیا، ایتالیایی است و حدود 80 میلیون نفر در سراسر جهان به این زبان صحبت میکنند. این زبان هم چنین بیست و یکمین زبان مادری دنیاست. در حالی که سایر زبانهای رومی از ریشههای خود فاصله گرفتهاند، ایتالیایی همچنان نزدیک ترین زبان به لاتین است. در این مطلب با هایپرشیا همراه باشید تا بیشتر در مورد زبان مردم ایتالیا بدانیم.
زبان ایتالیایی که ریشه در زبان لاتین دارد، برای نخستین بار پس از سقوط امپراتوری روم در قرن پنجم میلادی، به تدریج از لاتین فاصله گرفت. این روند جدایی، در قرن دهم میلادی با گسترش ادبیات و اشعار ایتالیایی شتاب بیشتری گرفت و به محبوبیت این زبان در میان مردم کمک کرد.
در قرن چهاردهم، شمار گویشوران زبان ایتالیایی به طور قابلتوجهی افزایش یافت و این زبان در هر گوشهای از کشور با گویشهای متنوعی صحبت میشد.
گویش توسکانی، به لطف آثار سه شاعر برجسته قرن سیزدهم یعنی دانته آلیگیری، بوکاچیو و پترارک، جایگاه ویژهای پیدا کرد و به پرطرفدارترین گویش ایتالیا تبدیل شد. با این حال، بحث و مناقشه بر سر انتخاب گویش رسمی کشور همچنان ادامه داشت. سرانجام، در سال ۱۸۶۱، با اتحاد ایتالیا، گویش توسکانی به عنوان زبان رسمی این کشور برگزیده شد. با این انتخاب، سایر گویشها به تدریج کمرنگ شدند و برخی از آنها کاملاً از بین رفتند.
جنگ جهانی اول، نخستین فرصت واقعی برای شکلگیری زبانی یکپارچه در ایتالیا بود. حضور سربازانی از سراسر کشور که نیاز به برقراری ارتباط داشتند، این فرآیند را تسریع کرد. قانون اساسی ایتالیا که در سال ۱۹۴۸ به تصویب رسید، حق آموزش را برای همگان تضمین کرد و به بهبود سطح سواد عمومی کمک کرد. سرانجام، در دهه ۱۹۷۰، زبانی مدرن و یکپارچه شکل گرفت که امروزه مردم ایتالیا از آن استفاده میکنند.
در پنجاه سال گذشته، بسیاری از گویشهای ایتالیایی مانند توسکانی، لمباردی، ونتو، ناپلی و سیسیلی تأثیر خود را بر زبان رسمی این کشور گذاشتهاند. در آن دوران، تعصب خاصی میان ایتالیاییها وجود داشت؛ به گونهای که تصور میکردند استفاده از ایتالیایی استاندارد، مختص طبقهی بورژوا است و طبقهی کارگر باید به گویشهای محلی خود صحبت کند. خوشبختانه، امروزه این تعصبات تا حد زیادی از بین رفته است.
در حال حاضر، ۲۸ گویش بومی در ایتالیا وجود دارد که از مهمترین آنها میتوان به ناپلی، سیسیلی، فریولی، کاتالانی و ساردینی اشاره کرد. این گویشها از نظر واژگان و تلفظ تفاوتهای قابلتوجهی دارند و اغلب برای گویشوران دیگر مناطق قابل درک نیستند.
بر اساس مناطق جغرافیایی، گویشهای ایتالیا را میتوان به سه دستهی کلی تقسیم کرد:
1. منطقهی توسکانی:
این گویش که به آن "گورجیا توسکانی" نیز گفته میشود، به دلیل ویژگی خاصی که در حذف برخی از صامتها هنگام قرارگیری کنار مصوتها دارد، شناخته میشود.
2. مناطق شمالی ایتالیا:
گویشهای این منطقه با تلفظ متفاوت حرف "E" مشخص میشوند. نکته جالب این است که در این گویشها، ساختار دستوری زمان ماضی وجود ندارد!
3. مناطق مرکزی و جنوبی ایتالیا:
گویشهای این مناطق با تأکید زیاد بر حروفی مانند "b" و "g" متمایز میشوند. همچنین، مردم در این مناطق معمولاً آخرین هجا را در کلمات حذف میکنند.
علاوه بر زبان ایتالیایی استاندارد که به عنوان زبان رسمی مردم ایتالیا انتخاب شده است، زبانهای پرطرفدار دیگری از خانوادهی زبانهای ایتالیایی نیز وجود دارند که به شرح زیر معرفی میشوند:
ناپولیتن (Neapolitan):
ناپلی، زبان مردم جنوب ایتالیا بهویژه در شهر ناپل است. این زبان به گروه ایتالو–رومنس از خانوادهی زبانهای رومی تعلق دارد و حدود ۸ میلیون گوینده دارد. برخلاف ایتالیایی استاندارد، ناپلی دارای کلمات خنثی است. این زبان هرگز بهصورت استاندارد تنظیم نشده است، بنابراین ممکن است برای برخی از لغات ۳ نوع املا وجود داشته باشد. ناپلی از سوی یونسکو بهعنوان زبانی در خطر انقراض شناخته شده است.
سیسیلی (Sicilian):
گویش سیسیلی در جنوب ایتالیا بهویژه در مناطق آپولیا و کالابریا رایج است. در خارج از ایتالیا نیز، بیشتر سیسیلیزبانان در نیویورک سکونت دارند. تخمین زده میشود که روزانه حدود ۵ میلیون نفر به این زبان صحبت میکنند. زبان سیسیلی تحت تأثیر زبانهای مختلفی از جمله کاتالان، اسپانیایی، یونانی و عربی قرار گرفته است.
ونتیان (Venetian):
ونتو یا ونیزی، زبان مردم شمال شرقی ایتالیا است. این زبان بهویژه در دوران رنسانس جایگاه برجستهای در میان مردم داشت و بهعنوان زبان ادبیات نیز شناخته میشد.
برای دریافت وقت سفارت کشور ایتالیا میتوانید از طریق لینک زیر اطلاعات لازم را بدست آورید: