
کشمیر منطقهای در شمال غربی شبهقاره هند است که تا میانه قرن نوزدهم، تنها به درهای میان هیمالیا و رشتهکوه پیر پنجال اطلاق میشد. امروزه این منطقه میان سه کشور هند، پاکستان و چین تقسیم شده و مساحتی بالغ بر ۲۲۵ هزار کیلومتر مربع دارد؛ مساحتی که از ۸۷ کشور عضو سازمان ملل نیز بیشتر است.
در نیمه اول هزاره اول میلادی، کشمیر به یکی از مراکز مهم هندوئیسم و سپس بودیسم تبدیل شد. طبیعت منحصربهفرد آن، شامل کوههای برفی و چشماندازهایی خارقالعاده است که نمونه آن در جهان بسیار نادر است. این سرزمین باستانی، گذرگاه اصلی کاروانها در دوران قدیم نیز بوده است.
دره کشمیر، قلب تپنده این منطقه، میان رشتهکوههای هیمالیا و پیر پنجال قرار دارد. این دره حاصلخیز از دشتهای جنوبغربی توسط کوههای پیر پنجال جدا شده و گذرگاه معروف بانیهال در آن قرار دارد. آبوهوای این ناحیه معتدل است و دو کوه مشهور K2 (گادوین آستن) و نانگاپاربات نیز در شمال آن واقع شدهاند. رودهای سند و جِهْلوم از کشمیر میگذرند و در اقتصاد و کشاورزی منطقه نقش حیاتی دارند.
اکثریت مردم کشمیر مسلمان هستند و پس از آن، پیروان هندوئیسم، سیکیسم، بودیسم و مسیحیت قرار دارند. پاندیتهای کشمیری، جامعهای مترقی از هندوهای بومی این منطقهاند که بسیاری از آنها در سراسر هند پراکنده شدهاند. چهرههای مشهوری مانند جواهر لعل نهرو و ایندیرا گاندی از این جامعه بودهاند. در دهههای اخیر، بسیاری از پاندیتها بهدلیل فشارهای سیاسی و مذهبی، منطقه را ترک کردهاند.
فرهنگ غنی و رنگارنگ کشمیر شامل موسیقی، رقص، تئاتر و جشنهای مردمی است. در مراسم عروسی و جشنوارهها، رقصهای سنتی چون حافظه (توسط زنان با صوفیانا کلام) و باچا ناگما (توسط پسران جوان با لباس زنانه) اجرا میشوند. تئاتر محلی "بهند جاشنا" نیز که سابقهای چندصد ساله دارد، موضوعات اجتماعی را با طنز به تصویر میکشد.
کشمیر به تولید زعفران ناب، گردو، بادام، شاهزیره، فلفل کشمیری و عسل مشهور است. یکی از مهمترین سنتهای غذایی مردم کشمیر، برگزاری مراسم «وزوان» است؛ جشن مجللی که شامل ۳۶ غذای گوشتی مختلف بوده و توسط سرآشپزهای ماهر تهیه میشود. این مراسم با شستن دستها آغاز شده و غذاها در ظروف نقرهای بزرگ (ترامیس) همراه با برنج سرو میشوند. دسر رایج نیز شامل فرنی و چای سنتی کهوه است؛ چایی سبز که با زعفران، هل و بادام طعمدار میشود.
برای اخذ ویزای کشور هند میتوانید از طریق لینک زیر اطلاعات لازم را بدست آورید:
"چون عاقبت کار جهان نیستی است
انگار که نیستی چو هستی خوش باش
((رباعیات- خیام))