مردمی که هزاران سال در فلات ایران میزیستند بسیار به درخت اهمیت میدادند و کاشت درخت از آیینهای نکو این سرزمین بوده است. به طور مثال درخت سرو که بصورت بومی در این فلات وجود داشته است به صورت نمادین در نقوش تخت جمشید و طرحهای قالیها دیده میشود. این نشان از اهمیت درخت در زندگی روزانه ما میدهد. اما امروزه با توجه به نابودی روز به روز فضاهای سبز، نیاز دوبارهای به تشویق مردم برای درختکاری پدید آمده است.
یکی از بارزترین این رویدادها پانزدهم اسفند هر سال و به نام روز درختکاری است. این روز بهانهای بود برای طراحی یک برنامه تازه برای کودکان و تشویق آنها به سبز بودن و آشنایی با گونههای گیاهی. باغ ملی گیاه شناسی این بار نیز برای درخت کاری میزبان ما شد. تعداد زیادی با ما همراه شدند. قرار ما ساعت 11 در باغ گیاه شناسی بود تا همراه با کارشناس گیاه شناسی به بازید باغ برویم از قسمت خزری با گونههای بینظیرش عبور کنیم و جذابیتهای قسمت چین و ژاپن را ببینیم تا در نهایت به نقطهای برسیم برای استقرار و صرف نهار. پس از آن به مکانی که برای درخت کاری در نظر گرفته شده بود رفتیم و تمام تلاش خود را برای سبز بودن انجام دادیم.
در مسیر درختکاری
رد شدن از آبشار و لذت خیس شدن در هوای نه چندان گرم.
غلت زدن در میان چمنهای مهربان.
کشف در میان چمنها.
جمع شدن کودکان و خانوادهها در کنار هم، همکاری در کاشتن نهال، انجام بازی دسته جمعی در پارکینگ و آماده شدن برای رفتن به خانه.
تیم سرپرستی: هادی برنجی، معصومه بصیریان، لیلا قندهاری.